تفاوت روانشناسی و روانپزشکی

همه ما دچار مشکلات سلامت روان، چالش در ارتباطات و هر موضوع دیگری که برای مدتی ذهنمان را پریشان کرده باشد، شده ایم. برخی اوقات احساس می کنیم که همه چیز برای ما سخت پیش می رود. دائما مضطرب و بی قرار هستیم. در زندگی و روابط خود به بن بست خورده ایم و احساس درماندگی لحظه ای ما را رها نمی کند.

در این مواقع به دنبال فردی هستیم که بتوانیم مشکلات خود را با او در میان بگذاریم. انتظار داریم که از این صحبت ها به نتایج و راه حل هایی قطعی برسیم. اولین افرادی که به ذهنمان می رسند، نزدیکان و عزیزان ما هستند. با این وجود، وقتی اوضاع غیرقابل کنترل می شود و عزیزانمان نیز کاری از دستشان بر نمی آید، باید چه کاری انجام دهیم؟

تفاوت روانشناسی و روانپزشکی

در این موقعیت ها مراجعه به متخصص سلامت روان بهترین انتخاب است. دکتر روان درمانگر، تحصیلات مرتبط با هر آن چیزی که مربوط روان، روابط و ذهن انسان می باشد را گذرانده است. همچنین اسرار شما را نیز حفظ میکند و راه حل هایی قطعی برای مشکلات شما ارائه می دهد. با این وجود، هنگامی که به دنبال چنین متخصصانی می گردیم، ممکن است با نام های مختلفی نظیر روانشناس، روانپزشک، مشاور و غیره مواجه شویم. شاید بارها با این عناوین شغلی برخورد کرده باشید اما معنای آنها برایتان واضح نباشد.

در واقع، اگر با رشته های مربوط به سلامت روان آشنایی نداشته باشید، انتخاب اشتباهی خواهید کرد.

همچنین بسیاری از ما نمی دانیم که به روانشناس مراجعه کنیم یا روانپزشک؟

تفاوت روان درمانگر و روانشناس چیست؟ با مطالعه ادامه این مقاله، در ابتدا به تفاوت روانشناسی و روانپزشکی پی خواهید برد. همچنین می توانید اطلاعات لازم را برای انتخاب بهترین روان درمانگر کسب کنید.

روانشناسی و روانپزشکی

متخصصان هر دو رشته به درمان بیمارانی می پردازند که با مشکلات سلامت روان دست و پنجه نرم می کنند. با این وجود، بین این دو حرفه تفاوت زیادی وجود دارد.

روانشناسی چیست؟

روانشناسی به مطالعه ذهن، احساسات و رفتار انسان می پردازد. این حوزه قبل از اینکه به رشته ای مستقل تبدیل شود، شاخه ای از فلسفه در نظر گرفته می شد. روانشناسی یکی از پرکاربردترین تخصص ها است و مسائل مختلفی را تحت پوشش قرار می دهد. برای مثال روانشناسی بالینی، عمومی، سازمانی، سلامت، خانواده، مشاوره و بسیاری از حوزه های دیگر زیر مجموعه این رشته قرار می گیرند. با این وجود، تخصص تمامی آنها برای درمان اختلالات روان نیست.

روانشناسی بالینی، همانگونه که از نامش پیدا است، بر مباحثی نظیر تشخیص و درمان بیماری های روانی متمرکز می باشد. افرادی که ما به آنها روان درمانگر می گوییم، اکثرا دارای مدرک کارشناسی ارشد یا دکتری در این رشته هستند. این متخصصان از رویکرد های مختلفی برای درمان و حل مشکلات افراد استفاده می کنند.

روانپزشکی چیست؟

روانپزشکی شاخه ای از پزشکی بوده و بر تشخیص و درمان اختلالات سلامت روان متمرکز است. روانپزشکان، مانند روانشناسان، از روان درمانی برای کمک به مراجعان و بهبود سلامت روان آنها استفاده می کنند. با این وجود، این افراد در درک علل زیستی بیماری و چگونگی تجویز دارو نیز تخصص دارند.

تفاوت روانشناسی و روانپزشکی

تشابه و تفاوت روانشناسی و روانپزشکی

رشته های روانشناسی و روانپزشکی اشتراکات زیادی دارند. تفاوت این دو در مسیر تحصیلی، دروس تخصصی و توانایی تجویز دارو میباشد. روانشناسان باید دارای مدرک فوق لیسانس یا دکترا در رشته روانشناسی باشند تا بتوانند برای درمان بیماران و تاسیس مطب اقدام کنند. پروسه آموزشی این افراد برای تبدیل شدن به یک روان درمانگر حدود ده سال طول می کشد.

پس از اتمام تحصیل، روانشناسان موظفند که از بهزیستی یا سازمان نظام روانشناسی مجوزی را برای شروع به کار دریافت کنند. همچنین آنها باید کارگاه های تخصصی نیز گذرانده باشند و تا مدتها تحت نظر سوپروایزر خود فعالیت کنند.
روانپزشکان در ابتدا حدود شش سال به تحصیل در رشته پزشکی مشغول هستند. سپس آنها با انتخاب تخصص خود به عنوان روان پزشکی، در حوزه هایی نظیر فارماکولوژی، آناتومی، زیست شناسی، عصب شناسی و بیماری های روانی مطالعه می کنند. این روند به آنها کمک می کند تا دانش لازم برای تجویز دارو را به دست آورند.

هم روانشناسان و هم روانپزشکان می توانند روان درمانگر باشند. با این وجود، اکثر روانپزشکان به تجویز دارو برای درمان بیماران می پردازند.

انتخاب بین روانشناس و روانپزشک

انتخاب متخصص سلامت روانی که برای شما بهترین است، می تواند دشوار باشد. اگر به یک بیماری روانی جدی مانند اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و اختلالات شخصیت شدید مبتلا هستید، باید در ابتدا به روانپزشک مراجعه کنید. افراد مبتلا می توانند از روان درمانی نیز بهره مند شوند اما دارو درمانی برای کاهش شدت علائم آنها اولویت است.

مراجعه به یک روانشناس بالینی دارای مجوز، نقطه خوبی برای شروع تغییر در زندگیتان است. روان درمانی میتواند به شما در عبور از اتفاقات دردناک و پذیرش آنها کمک کند. با مراجعه به روانشناس می توانید با استرس، افسردگی و اضطراب، بدون دارو درمانی، مقابله کنید. با این وجود همه چیز به شدت علائم بیماری بستگی دارد.

برای مثال روانشناسان اختلالات شخصیت را درمان خواهند کرد اما اگر شخصی مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید با هذیان های شدید باشد، برای اینکه به دیگران آسیبی نزند، باید در ابتدا تحت درمان با دارو قرار گیرد.

همچنین افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی با سابقه خودکشی یا مبتلایان به افسردگی های شدید نیز باید ابتدا برای دارو درمانی مراجعه کنند تا به خود یا دیگری آسیب نزنند.

چه زمانی باید به روانپزشک مراجعه کنیم؟

روانپزشکان می توانند برای درمان بیماران از روش هایی نظیر مشاوره، روان درمانی و دارودرمانی استفاده کنند. همچنین آنها در صورت نیاز افراد را در بیمارستان بستری می کنند. در صورت داشتن یک بیماری روانی حاد باید به روانپزشک مراجعه کنید. این بیماری ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افسردگی حاد
• اختلالات اضطرابی، مانند حملات پانیک و فوبیا
• اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی
• اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی و بولیمیا
• اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
• اختلال وسواس فکری جبری (OCD)
• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

دلایل مراجعه به روانشناس

روانشناسان در مدارس، بیمارستان ها، اورژانس اجتماعی، دادگاه، زندان، کلینیک ها و مطب خصوصی خود مشغول به کار هستند. آنها در حوزه هایی نظیر درمان بزرگسال، کودکان، نوجوانان، خانواده و گروه درمانی تخصص دارند. در صورتی که با مسائلی نظیر موارد زیر درگیر هستید، می توانید به آنها مراجعه کنید:

• افسردگی و اضطراب
• سوء مصرف مواد و الکل
• اختلال اشتها
• فوبیا
• عزت نفس پایین
• اختلال استرس پس از سانحه

همچنین این افراد می‌توانند به شما کمک کنند تا با چالش هایی که در زندگی با آن روبرو می شوید، مقابله کنید. برخی از این چالش ها شامل موارد زیر هستند:

• مدیریت خرج و مخارج زندگی
• تصمیم گیری در مورد ادامه دادن یا قطع رابطه
• کنار آمد با اتفاقاتی نظیر جدایی
• مقابله با خشونت خانگی
• سوگ

سخن آخر

برای بسیاری از افراد سخت است که به روان درمانگر مراجعه کنند. برخی از ما به علت کمالگرایی، دائما پزشک و روانشناس معالج خود را عوض می کنیم. نمی توانیم دوره درمان را تکمیل کنیم و احساس می کنیم که برای حل مشکلات خود حتما باید به بهترین روان درمانگران ایران مراجعه کنیم! این تفکر از کمالگرایی ما می آید. به این معنا که تا چیزی بهترین نباشد، آن را انجام نخواهیم داد. در صورتی که از درمان خود نتایج موثری می گیرید، آن را ادامه دهید. به مشکلات و سهم خودتان در آن ها بینش داشته باشید. بینش داشتن، قدم اول برای حل مسائل و درمان است.

درباره رویکرد های مختلف درمانی مطالعه کنید تا بدانید به چه مسیر درمانی علاقه دارید. اگر می خواهید دوره کوتاه مدتی را تحت معالجه باشید، رویکرد شناختی رفتاری را انتخاب کنید. همچنین برای افرادی که به پیدا کردن ریشه مسائل و حل عمقی و همیشگی مشکلات علاقه دارند، روان پویشی و روان تحلیلی را پیشنهاد میکنیم. این رویکردها طولانی مدت هستند. با این وجود، می توانید توسط آنها به عمق ناهشیار خود پی ببرید و تمامی گره های روانی خود را باز کنید.

همچنین هر رویکردی محدودیت هایی دارد. برای مثال روان پویشی کوتاه مدت برای افراد مبتلا به توهم و هذیان پیشنهاد نمی شود. این رویکرد بر تجربه احساسات متمرکز است به همین دلیل کسانی که در حال حاضر به سوءمصرف مواد و الکل دچار هستند نیز از آن سودی نخواهند برد. به طور کلی، درمان های عمقی و ناهشیار برای افرادی که منبع حمایتی بیرونی ندارند توصیه نمی شود زیرا این درمان در عین عمیق بودن می تواند دردناک هم باشد.

سوالات متداول

درمانگران روانشناس هستند یا روانپزشک؟

کلمه درمانگر یک اصطلاح عام است و می تواند به یک روانپزشک یا روانشناس بالینی دارای مجوز اطلاق شود.

مراجعه به روان درمانگر آنلاین بهتر است یا حضوری؟

تحقیقات حاکی از آن است که تاثیرات و نتایج روان درمانی آنلاین با حضوری تفاوت چندانی ندارد. جلسات آنلاین برای رویکرد های کوتاه مدتی نظیر شناختی رفتاری به اندازه جلسات حضوری تاثیرگذار خواهد بود. با این وجود روان درمانی حضوری برای رویکردهایی نظیر روان پویشی کوتاه مدت موثرتر است.

آیا روانشناسان می توانند دارو تجویز کنند؟

خیر، روانشناسان به صورت تخصصی برای تجویز دارو آموزش ندیده اند و این کار برای آنها غیرقانونی محسوب می شود.